dinsdag 15 juli 2008

Het failliet van België?

Sorry jongens, het klinkt hard, maar wat we nu meemaken lijkt meer op een bedrijf dat de boeken neerlegt dan op goed bestuur. We leven in een landje dat amper groot genoeg is om als land beschouwd te worden. Was het niet dat we de afgelopen 100 jaar op internationaal gebied onze sporen verdiend hadden, dan werden we gewoon straal genegeerd. En dat is het probleem: wat den Bart en den Yves het afgelopen jaar zo achteloos naar de verdoemenis geholpen hebben: daar moeten we met zijn allen een jaar of 10 hard aan werken om de opgelopen schade te herstellen. De realiteit is nu eenmaal dat alles waar we heel ons leven in geïnvesteerd hebben zit in de infrastructuur van dit land. De komende jaren zullen gekenmerkt worden door investeerders die niet opdagen en door tewerkstelling die niet opgebouwd wordt. Dus minder inkomsten en meer uitgaven.

Een stad van formaat die zichzelf respecteert heeft meer inwoners dan dit kleine landje. Steden op een boogscheut afstand zoals Londen, Parijs, Berlijn, Rome en Madrid hebben beduidend meer inwoners, zijn politiek, cultureel en economisch stukken belangrijker en doen het met een burgemeester, schepencollege en gemeenteraad stukken beter dan dit kleine koninkrijk. Maar ook als regio is Vlaanderen een van de kleine broertjes. En er echt op rekenen dat we het als zelfstandige regio binnen Europa zullen halen is wellicht te optimistisch. Waarom nemen zo veel mensen de dromen van enkelen zo ernstig, zelfs al zijn die dromen zo onrealistisch? Alleen maar omdat we al enkele jaren steeds dezelfde demagogie horen en er tenslotte in geloven? Het is wel onze welvaart die hier in de weegschaal geworpen wordt.

Zijn we echt zo rijk, zo welvarend en zo veel beter dan onze Franstalige landgenoten? Want daar draait het om: een eerlijke verdeling van de welvaartskoek. Maar dan wacht ons een bittere teleurstelling. Als een Vlaming 10 euro meer waard is dan moet hij ook 10 euro meer krijgen. En wie zal dat betalen? Onze Waalse landgenoten? En wat als we er niet in slagen om een deel van zijn inkomen af te pietsen? Gaan we dan de Luikse metro in beslag nemen? Of een of andere Waalse sluis die te klein is en dringend aan herstelling toe is bezetten? Al bij al is er weinig te verdelen. Of je moet er de kosten bijnemen, en dat is net niet de bedoeling.

De grote uitdaging is het overwinnen van de crisis, en een crisis kan je enkel overwinnen door te werken, hard te werken. En dat kan je van Leterme het afgelopen jaar niet zeggen. De man heeft naar eigen zeggen gezwoegd en overleg gepleegd. Maar resultaat geboekt? Nee hoor. We moeten trots zijn op den Yves, echt trots zijn. Maar wie verlangt dat de CD&V en NVA nog resultaten toont, die is er aan voor de moeite. Toch is er het afgelopen jaar veel verwezenlijkt: de splijtzwam heeft ongestoord haar werk gedaan. Maar wie betaald het gelag? Ja juist, u en ik. Bedankt Yves, geniet van de lofzang van uw achterban en uw pensioen. Jij zult er in elk geval nog een hebben. De crisis wordt tenslotte betaald door de man in de straat. Dat zegt ook Open VLD voorzitter Bart Somers: http://www.vld.be/page?&orl=1&ssn=&lng=1&pge=1&nws=3860