Fietscontroles hebben positief resultaat

Ik verneem zojuist van schepen Temmerman dat repressieve controles succes hebben. Voor alle duidelijkheid: mevrouw de schepen had het over fietscontroles, auto's horen niet thuis in de stad. Over dat onderwerp leest u later meer. Maar misschien moet ik haar toch gelijk geven. Voor een paar jaar was er in Gent amper een fiets te bespeuren. Nu wordt Gent overspoeld met fietsende studenten, ambtenaren en huisvrouwen. Aan de fiets herken je eigenaar. Dat kan lastig zijn: Te veel zwart-witte stadsfietsen voor een bruine kroeg, dat typeert het cliënteel. De knalgele fietsen van de studentenpopulatie daarentegen worden tot in China gesignaleerd. Zeg nu niet dat onze studenten zo sportief zijn. Ook de moderne hardwerkende vrouw zie je steeds meer op een duurzaam uitziende tweewieler, vaak met kinderzitje vooraan, kinderzitje op de bagagedrager en soms nog een aanhangwagentje om nummer drie mee op sleeptouw te nemen.

Tijden veranderen: tijdens mijn legerdienst mocht ik het aanhoren: "Wij komen met Jaguar, wij komen met de Ferrari, wij zijn beter dan de rest." Een enkele armoezaaier kwam met de Volvo van papa naar de Westakkers. Fietsen was not done. Dat verandert stilaan, en terecht. In het centrum van onze fiere stede werden monumenten bedekt met een dikke laag roet. Hele delen van onze geschiedenis die de Vikings, de Beeldenstorm en vele andere (Wereld)oorlogen overleefden ging ten onder aan uitlaatgassen. En wat in de weg stond werd finaal gesloopt of opgevuld om baan te maken voor koning auto. Gelukkig heeft Gent nu het grootste autovrije centrum van het land zodat bewoners en bezoekers nu weer vrijer kunnen ademen en genieten van de vele gerestaureerde monumenten. Maar dat schept weer nieuwe problemen: hoe bereik ik het centrum? De stad is een broeinest van kunst en cultuur, van toerisme en ondernemen. Maar wie er niet woont moet er wel geraken.

Het antwoord ligt voor de hand: meer openbaar vervoer, of meer fietsen. Het is maar hoe je het bekijkt. Die fietsers hebben het ondertussen wel zwaar te verduren. Vaak liggen de wegen er lamentabel bij, zijn er gevaarlijke kruispunten of is de weg slecht verlicht. Gelukkig wordt er de komende jaren fors geïnvesteerd: veilig fietsen mag 8 miljoen euro kosten. Daar komt nog eens 5,6 miljoen euro voor verkeersveiligheid bovenop. En om de zwakke weggebruikers beter te beschermen is er het actieplan trottoirs dat 3,5 miljoen mag kosten. Gelukkig maar dat in de talrijke projecten die er de komende jaren in Gent uitgevoerd worden men zo goed als overal oog heeft voor verkeersveiligheid en voor zwakke weggebruikers in het bijzonder.

Zo stond de afgelopen maand november in het teken van de zichtbaarheid in het verkeer. Meer dan duizend fietsers werden gecontroleerd, 30% bleek niet in orde. Bij de laatste grote fietscontrole op het Sint-Pietersplein was 75% wel in orde, het beterde blijkbaar naarmate de campagne vorderde. Burgemeester Termont was zo in zijn Sas dat hij prompt alle aanwezigen met rijvaardige tweewieler een slagband omdeed. Wie geen deftig licht had mocht meteen voor twee euro een set fietslichten kopen. En alle kinderen van de Gentse basisscholen kregen een fluoricerende verkeerskazuifel. Maar hoe verliep de eerste grote Gentse repressieve fietscontrole? Lees meer in dit artikel