Heeft het hoofddoeken verbod zin?

Vaak hoor ik dat de hoofddoek de vrijheid van de moslimvrouw is. Fout. Meer dan ooit is het een stigma opgelegd door oude zakken om ‘de onzen’ te herkennen onder het mom van ‘cultuur’. Als een hoofddoek een culturele uiting is, moeten we ons dochters dan verplichten om een kruisje te dragen? Schapen en koeien krijgen wel een oormerk, waarom onze vrouwen niet? Indien correct ‘gemerkt’ mogen ze naar school, naar het werk of binnen in de cinema.


Is de VLD onverdraagzaam? We hebben zolang gevochten om alle godsdienstige symbolen uit het openbare leven te bannen. Plots moet de overheid niet meer neutraal zijn: sommige symbolen mogen niet, andere wel, gebruikt worden. In Turkije gaan vele duizenden jonge vrouwen niet meer naar school omdat ze geweigerd worden als ze een hoofddoek dragen. Die vrouwen stellen god boven de universiteit. Merkwaardig toch dat jonge moderne vrouwen zo gemakkelijk beïnvloedbaar zijn dat ze hun toekomst compleet vergooien voor de pseudo godsdienstige regeltjes die hen opgelegd word. Wat als zo een martelares haar diploma behaalt en rechter wordt? Wat als ze met haar hoofddoek verschijnt en beslist om recht te spreken in naam van Allah? Is dat die neutraliteit waar we zo hard voor gevochten hebben? Als onze moslima te dom is om haar diploma te behalen kan ze nog altijd zoals haar minder intelligente zusters als een echte martelares zelfmoord plegen op een markplein.

Is de hoofddoek een modeverschijnsel? Onze grote Spirit zuster Bettina Gysen verscheen met hoofddoek om de onverdraagzaamheid van de VLD aan te klagen. Een interessante redenering: een hoofddoek is geen religieus teken het is een politiek statement tegen de VLD. Het komt dus op het zelfde neer: een hoofddoek is een statement tegen onze westerse waarden. Is de hele discussie niet gewoon belachelijk? Ja en neen, wie het geluk heeft om geleerd heeft te denken als een vrije mens beslist voor zichzelf. Wie echter bekrompen is zal op een bekrompen manier reageren. We kunnen natuurlijk eens goed lachen en smoezen bedenken. Wie mij kent weet dat ik de eerste ben om mee smoezen te bedenken. Ik volg deze discussie met de aangehaalde argumenten dus met een glimlach.

Wat mij het meeste zorgen baart is een gesprek met een jonge Turkse uit Izmir die mij vroeg waarom haar Turkse vriendinnen die zo westers en modern opgevoed waren als gesluierde patattenzakken terugkeerden na een huwelijk met hun Belgische, Nederlandse of Duitse moslimechtgenoot. Dat is de essentie van het hoofddoekendebat: de greep van fundamentalisten op onze maatschappij. En dat is waar we eens goed moeten over nadenken, en niet wachten tot een of andere halve gare zich opblaast op de Grote Markt.