Pieter de Crem en zijn diplomatiek gezelschap vlogen half november even naar New-York, zogezegd voor een diplomatieke missie. Maar op 17 november kwam de aap uit de mouw toen de minister en zijn gezelschap vrolijk lallend het B.café in New-York binnen strompelden. Diplomaat Mertens de Wilmars verklaarde vrolijk dat het toch niet zo erg was: de Belgische delegatie zat er maar werkloos bij en kon even goed de bloemetjes buiten zetten. De hele trip naar New York was nutteloos omdat de mensen waar De Crem mee zou vergaderen in Geneve zaten. Raar dat ze dit voor de afreis wisten en toch vertrokken. Toevallig werkte de Nederlandse studente Nathalie Lubbe Bakker net daar als barvrouw, en u raad het: ze pikte al dat zatte gedoe niet, evenmin als de verspilling van Belgisch overheidsgeld. En ze plaatste haar verhaal op haar weblog. Je zou denken dat minister De Crem zich zou verontschuldigen, maar nee hoor.
Afgelopen donderdag hield minister De Crem een opmerkelijk betoog in de Kamer van Volksvertegenwoordigers: “Ik wil van deze gelegenheid en dit non-event gebruik maken om een gevaarlijk fenomeen in onze maatschappij te signaleren. Wij leven in een tijdgeest waarin het iedereen vrij staat naar goeddunken en zonder enige verantwoordelijkheid op blogs te gaan posten. Dit overstijgt zelfs het moddergooien. Het is bijna onmogelijk om zich daartegen te verdedigen. Iedereen van u is een potentieel slachtoffer”. Luid applaus op de banken, en volgens De Standaard zelfs hier en daar van de oppositie. De Crem laat onderzoeken in welke mate hij juridische maatregelen kan nemen om zijn integriteit te beschermen.
Kijk: je kunt veronderstellen dat Natalie Lubbe Bakker zwijgplicht had en dat haar weblog schade aangebracht heeft: dat is juist. Als ik morgen als brandweerman vertel hoe een dronken minister de gracht in rijd, dan ga ik zwaar in de fout. Of als ik vertrouwelijke informatie doorspeel: dan hang ik. Maar Natalie Lubbe Bakker is gewoon een studente die haar ongenoegen uit over een publiek optreden van een Belgische minister in functie die zich misdraagt. Stiepelzat zijn, schunnige taal vertellen en pochen dat je een pak belastingsgeld er door aan het draaien bent: dat kan niet. Vooral als je carrière opgebouwd hebt door het belagen van je voorganger door hem te wijzen op zijn talrijke feestjes en overmatig drankgebruik. Als Nathalie liegt dan moet de minister dat maar bewijzen en een proces wegens laster en eerroof voeren.
Wil ik nu de minister de grond in boren en als blogger mij aansluiten bij de grote schare Boe! roepers? Neen, als men een pint te veel op heeft dan hoeft de hele wereld dat niet te weten. Maar er zijn middelen om jezelf te verdedigen: gewoon zeggen dat het een incident in de privé sfeer is en dat je wel beschaamd bent, maar dat anderen daar hun neus niet moeten in steken. En zeggen dat je medewerker in de fout ging. Je moet dan wel je agenda boven halen en bewijzen dat je reis naar New-York wel zinvol was. Zeg het dat het de vermoeidheid en de stress was . Of de uitbundigheid over een nieuw internationaal verdrag of een militaire en strategische zege. En vooral: geef uw fouten toe. De Crem was er menselijker uitgekomen. Maar geef de hele bloggende gemeenschap niet de fout van je eigen débacle: dat is te gek voor woorden, tenzij je Pieter De Crem noemt. Dat varkentje kennen we ondertussen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten