Samenlevingsprijs 2011: de laureaten

De Samenlevingsprijs wordt om de twee jaar toegekend aan drie personen, organisaties of professionals die werk maken van het samenleven in diversiteit. Met die prijs wil het Gentse stadsbestuur de dagelijkse, vaak belangeloze inzet van mensen in en voor hun directe leefomgeving onder de aandacht te brengen. De prijs maakt deel uit van het gelijkekansenbeleid van de Stad Gent en meer specifiek van de aanpak van discriminatie. De strijd tegen discriminatie is niet alleen een kwestie van juridische maatregelen. Die volstaan niet. Gent wil er zijn burgers van overtuigen dat samenleven in diversiteit vooral ook heel wat kansen biedt.Tot 30 juni 2011 kon elke Gentenaar kandidaten voordragen. Een onafhankelijke jury koos uit de 23 voorgedragen kandidaten drie laureaten.

Gedeelde tweede prijs: Precaire puzzel
Het initiatief Precaire Puzzel is ontstaan als een reactie op de fototentoonstelling ‘Lijn 3’, waarin de Brugse Poort eenzijdig negatief werd voorgesteld als de Bronx van Gent (hoewel de Bronx zelf waarschijnlijk ook niet altijd zo slecht is als hij wordt voorgesteld). De Precaire Puzzel wil aan de wijk een positief elan geven. Op 7 juni 2010 werden de precaire pijnpunten in elkaar gepuzzeld en dat leidde tot de opstelling van een Charter voor de Brugse Poort, dat op 18 maart 2011 werd voorgesteld en ondertekend door maar eventjes 56 organisaties.
Tien intenties worden hierin geformuleerd op gebied van armoedebestrijding, lokale werkgelegenheid, huisvesting, dienstverlening, gezondheid, drugsproblematiek, verkeersveiligheid, ondersteuning jongvolwassenen, goed nabuurschap, diversiteit en multiculturaliteit. Het uiteindelijke doel is het creëren van een solidaire buurt. Vanzelfsprekend wordt daarmee in een multiculturele wijk als de Brugse Poort een zeer divers publiek bereikt. De talrijke organisaties die het project dragen staan in voor de duurzaamheid ervan.

Gedeelde tweede prijs: Sava?
Een school moet meer zijn dan een afgesloten eiland in een buurt. De vorming van jongeren moet ook gebeuren in wisselwerking met de buurt waarin hun school gelegen is. Sava? Is daar het levende bewijs van. Een groep van zeventig jongeren uit het Sint-Janscollege in Sint-Amandsberg zet zich op vrijwillige basis in. Ze nemen diverse initiatieven ten dienste van de mensen uit de schoolbuurt: een klusjesdienst voor buurtbewoners, zwerfvuilacties, spelnamiddagen bij jonge asielzoekers, animatie in RVT Heiveld, samenwerking met de zorgcöordinator van de basisschool om anderstalige kinderen goed Nederlands aan te leren en huiswerkbegeleiding te geven, hulp aan (hoog)bejaarden uit de buurt, enz.
Ter bevordering van de sociale cohesie in de buurt kan dit initiatief tellen. Jongeren groeien op en verlaten op zekere dag de school. De duurzaamheid van het project wordt daarom door de school zelf verzekerd. Een project als Sava? verdient het om ruim bekend te worden en als voorbeeld te fungeren in de onderwijswereld.

Eerste prijs: Koen Blieck
Er kan niet naast Koen Bliecks indrukwekkende staat van dienst gekeken worden. Koen heeft bruggen gebouwd tussen verschillende godsdienstige overtuigingen (katholieken, anglicanen, protestanten, moslims) en tussen autochtonen en allochtonen. Hij lag aan de basis van de oprichting van het jeugdhuis El Paso. Hij werkte mee aan de oprichting van de speel-o-theek Pipo en hij was het trekpaard van de wijkgebonden jeugdbeweging voor autochtone en allochtone jongeren, letterlijk en figuurlijk ‘Chiro Mengelmoesch’ genaamd.

Een van zijn laatste projecten is sinds vorig jaar uit de steigers. Met de hulp van de Stad Gent konden de leegstaande gebouwen van de parochiale kring ‘Toreken’ afgebroken worden en in het nieuwgebouwde complex kon de Mandelaschool ondergebracht worden. Er is ook een ontmoetingsplaats gecreëerd voor autochtone en allochtone doelgroepen uit de buurt. Koen Blieck is een pionier van de interculturaliteit. Hij timmert al meer dan veertig jaar aan de weg van de sociale cohesie. De prijs kan daarom ook gezien worden als een ‘life achievement award’.