Prof. Paul Van Cauwenberge, rector van de UGent en voorzitter van het Fonds voor Wetenschappelijk Onderzoek (FWO) en prof. Alain Verschoren, rector van de UA en voorzitter van de Vlaamse Interuniversitaire Raad (VLIR) reageren in naam van de Vlaamse universiteiten op de uitspraken van minister Pascal Smet naar aanleiding van de noodkreet over het tekort aan professoren. Dat er tegenover het sterk groeiende aantal studenten een stagnerend professorenkorps staat, heeft nefaste gevolgen voor de universitaire opdracht. Dat was de noodkreet die vandaag in enkele kranten werd geuit. De Minister van Onderwijs reageerde in een radio-interview daarop nogal laconiek dat iedereen harder moet werken, ook de professoren.
Rector Van Cauwenberge: “Laten we eens een stand van zaken opmaken in de twee universitaire kernopdrachten: onderwijs en onderzoek. Het aantal studenten aan de universiteiten steeg de afgelopen tien jaar met 45%; het aantal succesvol afgelegde doctoraten steeg met 71%; het aantal publicaties in internationale toptijdschriften met 90%. Tegenover deze cijfers, staat de schamele stijging van het aantal professoren met amper 10% in fel contrast. We brengen dan de inspanningen inzake economische en maatschappelijke dienstverlening nog niet in rekening”. Voor ons tonen deze cijfers aan dat de grenzen van de productiviteit van wat een individuele professor als taak kan opnemen stilaan bereikt worden. Dat een Minister van Onderwijs, van wie verwacht wordt dat hij als voornaamste ambassadeur optreedt van de professoren en onderzoekers, dergelijke uitspraak doet stuit ons tegen de borst.
Dat de voorbije jaren steeds meer studenten konden worden opgeleid en dat steeds meer wetenschappelijke output kon worden gerealiseerd, was het gevolg van een tot voor kort billijke financiering vanwege de Vlaamse overheid, maar evenzeer en misschien nog meer van de inzet en de creativiteit van het professorenkorps. Nu besparen op hoger onderwijs en op wetenschappelijk onderzoek – terwijl onze buurlanden ondanks dezelfde besparingsdruk hun budgetten net versterken – zou wel eens onomkeerbare gevolgen kunnen hebben; de trein richting kenniseconomie zal zonder Vlaanderen vertrokken zijn. Laat het duidelijk zijn: dit is geen pleidooi voor de universitaire instellingen op zich, maar wel een pleidooi voor het behoud en de groei van onze welvaart
Rector Van Cauwenberge: “Laten we eens een stand van zaken opmaken in de twee universitaire kernopdrachten: onderwijs en onderzoek. Het aantal studenten aan de universiteiten steeg de afgelopen tien jaar met 45%; het aantal succesvol afgelegde doctoraten steeg met 71%; het aantal publicaties in internationale toptijdschriften met 90%. Tegenover deze cijfers, staat de schamele stijging van het aantal professoren met amper 10% in fel contrast. We brengen dan de inspanningen inzake economische en maatschappelijke dienstverlening nog niet in rekening”. Voor ons tonen deze cijfers aan dat de grenzen van de productiviteit van wat een individuele professor als taak kan opnemen stilaan bereikt worden. Dat een Minister van Onderwijs, van wie verwacht wordt dat hij als voornaamste ambassadeur optreedt van de professoren en onderzoekers, dergelijke uitspraak doet stuit ons tegen de borst.
Dat de voorbije jaren steeds meer studenten konden worden opgeleid en dat steeds meer wetenschappelijke output kon worden gerealiseerd, was het gevolg van een tot voor kort billijke financiering vanwege de Vlaamse overheid, maar evenzeer en misschien nog meer van de inzet en de creativiteit van het professorenkorps. Nu besparen op hoger onderwijs en op wetenschappelijk onderzoek – terwijl onze buurlanden ondanks dezelfde besparingsdruk hun budgetten net versterken – zou wel eens onomkeerbare gevolgen kunnen hebben; de trein richting kenniseconomie zal zonder Vlaanderen vertrokken zijn. Laat het duidelijk zijn: dit is geen pleidooi voor de universitaire instellingen op zich, maar wel een pleidooi voor het behoud en de groei van onze welvaart
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten